معماری کلاسیک در ویلا

معماری کلاسیک در ویلا سازی نوعی از سبک معماری است که از دوران کلاسیک یونان (قرن ششم و پنجم قبل میلاد) شکل گرفته است.

سبکهای معماری زیادی از معماری کلاسیک الهام گرفته اند و این باعث شکل گیری معماری نئوکلاسیک در قرن 19 و طرحهای یونانی در قرن بیستم شد.

به جز سبک رنسانس اکثر سبکهای معماری جزئی از معماری کلاسیک هستند.

در ایران نمونه بارز معماری کلاسیک را میتوان در نمای رومی در نمای منازل و ادارات قدیمی کشور دید.

شیوه معماری دوریک (Doric order) و یونیک (Ionic order) و کرنتین (Corinthian order) جزء سبک معماری کلاسیک هستند.

نظام دوریک (Doric order) در ویلاسازی

دوریها قبایلی بودند که دولت شهر اسپارت را تشکیل دادند.

سبک معماری دوریسی برگرفته از نام قبیله دوریسی هاست.

در معماری دوریک بناها ظاهری تناور دارند.

خیاره ها یا قاشقی های ستون شیوه دوریک با لبه های تیز (نبش تند) به هم میرسند.

معماران این سبک بر این عقیده بودند که تناسبات این نظام برگرفته از تناسبات اندام یک مرد یونانی دوریایی است.

در این معابد عموماً نسبت به قطر ستون به ارتفاع ۱ به ۴/۵ و یا در مواردی 1 به ۵/۵ است.

تحدب میله ستون از ویژگیهای این شیوه است که باعث ایجاد خطای حسی و بصری میشود.

در معابد یونانی در مقاطع عمودی تنوع کمتری دیده میشود و اینطور که به نظر میرسد دو ایده اصلی به نام سبک دوریک و یونیک وجود داشته است.

در نگاه اول سبک دوریک بسیار ساده و کودکانه هست زیرا ترکیبی از تیر و ستون است.

این ستون از یک نعل درگاه که بر روی آن یک عنصر سه گوش قرار گرفته است تشکیل میشود.

نظام یونیک (Ionic order) در ویلاسازی

نام این نظام از جزیره ای به نام ایونین که در دریای اژه قرار داشت گرفته شده است .

در جایی که مردم در هزار سال پیش از تاخت و تاز های دورین فرار کردند و در آنجا ساکن شدند و به تدریج فرهنگ یونانی را شکل دادند.

ولی مشخصه فرهنگی آنها با هم در دو وجه با هم در تضاد بود یکی گرایش به فلسفه و ریاضیات داشت و دیگری به تزیینات شرق.

ایونین تزیینات را از کشورهای شرق یاد گرفته بود.

برخلاف پیکرتراشی دوریسی که تناور، ایستا و ساده بود، پیکرتراش (ایونیایی) با پیکره های باریک، متحرک و متنوع خودنمایی میکند.

شیوه یونیک در مقایسه با شیوه سنگین، جسیم و جدی دوریک، شیوه ای سبک، تشریفاتی و به مراتب تزییناتی تر به نظر میرسد.

نسبت ارتفاع به قاعده ستون در این شیوه ۹ به ۱ و ۱۰ به ۱ یعنی نسبت به ستون دوریک بلندتر است و تعداد شیارهای روی بدنه ستون نیز ۲۴ عدد است.

مهمترین عنصری که این شیوه را از شیوه دوریک جدا میکند، تغییر شکل سر ستون است.

در شیوه یونیک سر ستونها پیچ خورده یا حلزونی شکل هستند.

نظام کرنتین (Corinthian order) در ویلاسازی

کرنتین نام خود را از نام شهر ثروتمند کرینت (قُرنت) گرفت.

این نظام شکل دیگری از یونیک است .

نظام کرنتین به نوع پلان معبد مرتبط نبود بلکه شکل دیگری از سرستونها بودند.

کرنتین سر ستون لایه دارد که بار جمع میکند و نیز بالشتکی که نیروهای سازه ای داخل ستون را نشان میدهد.

سرستون با لبه های نرم و جوانب بر آمده منحنی است .

ویژگی های معماری کلاسیک

یکی از هنرهای تمدن باستان معماری بوده است و قانونهای خاصی برای آن در نظر میگرفتند.

معماران معروف رومی سه قانون مطرح کردند که ساختمانها باید از آنها پیروی کنند:

1ـ داشتن استحکام و دوام        2 ـ کاربردی بودن       3 ـ زیبایی

زیبایی در سبک کلاسیک در ساده ترین حالت با تقارن و چیدمان مرتب و منطقی شناخته میشود.

یونانیان معتقد بودند که با ریاضی میتوان به کمال رسید.

در معماری یونان نسبتها و تناسبهای یک بخش با بخشهای بزرگتر و بالعکس نسبتهای طلایی است که بسیار هم مهم میباشد.

این تقسیمها (Golden Section) بر اساس هندسه در ریاضی بنا شده است.

بیشتر بناهای این سبک یکی از ویژگیهای زیر را در برمیگیرد:

• استفاده از یک یا چند شیوه معماری کلاسیک
• استفاده از ویژگیهای متداول دیگری همچون سنتوری و نرده پلکان
• ترجیح دادن طرحها و نماهای متقارن به نقشه بی قاعده و نا منظم